a. Oorvijg, oorveeg.
Gewestelijk, in Zuid-Nederland. Waarschijnlijk een onomatopee, dus een klanknabootsing.
‘Sy op de Waerheydt wort verstoort, Sy neemt den haspel in de handt, En geeft haer eenen sante-quant, Sy worpt de spil noch in haer rugh.’
Uit: Sedelijcken Vermaeck-spiegel, 1681.
